Αν σας άρεσε ο τίτλος"Μια έκθεση με τίτλο "Άδεια να προσβάλλει" ακυρώνεται σε περίπτωση που κάποιος μπορεί να προσβληθεί", θα απολαύσετε ακόμη περισσότερο αυτόν:"Έκθεση λογοκριμένων έργων λογοκρίθηκε".
Η ενορία Escaldes-Engordany, η δεύτερη πολυπληθέστερη μετά την Andorra la Vieja στο Πριγκιπάτο της Ανδόρας, ήταν ο πρώτος σταθμός της περιοδεύουσας έκθεσης με τίτλο"Η λογοκρισία είναι ο επιμελητής αυτής της έκθεσης" του Μουσείου Απαγορευμένης Τέχνης στη Βαρκελών η. Και ο τίτλος της εκπληρώθηκε σαν σατιρική προφητεία. Η έκθεση λογοκρίθηκε.
Το κομμάτι που προκάλεσε την ακύρωση της έκθεσης από την cònsol major (το αντίστοιχο εδώ της δημάρχου) του Escaldes-Engordany, Rosa Gili, ήταν το εξώφυλλο του τεύχους 1178 του σατιρικού περιοδικού Charlie Hebdo (14/01/2015) με ένα σχέδιο του Rénald Luzier "Luz".
Αυτό ήταν το εξώφυλλο του πρώτου τεύχους που κυκλοφόρησε στους δρόμους μετά την επίθεση στις 7 Ιανουαρίου 2015.
Εκείνη την ημέρα, τα αδέλφια, Chérif και Saïd Kouachi, εισέβαλαν με όπλα στα κεντρικά γραφεία της εβδομαδιαίας εφημερίδας Charlie Hebdo στο Παρίσι και σκότωσαν δώδεκα άτομα. Οκτώ από αυτούς ήταν μέλη του συντακτικού προσωπικού: πέντε σκιτσογράφοι (Wolinski, Cabu, Honoré, Tignous και Charb, ο αρχισυντάκτης), ένας διορθωτής (Mustapha Ourrad), ένας ψυχαναλυτής (Elsa Cayat) και ένας αντι-νεοφιλελεύθερος οικονομολόγος, ο Bernard Maris, γνωστός ως "Oncle Bernard".
Η Rosa Gili αποφάσισε να αφαιρέσει το έργο για "λόγους κρατικής ασφάλειας", ενώ η έκθεση είχε ήδη οργανωθεί και ανακοινωθεί, στην οποία το Comú (Δημοτικό Συμβούλιο) είχε προσκαλέσει το κοινό:
"Η απαγορευμένη τέχνη βγαίνει από τις σκιές για να σας κάνει να σκεφτείτε, να νιώσετε και να αναρωτηθείτε".
Οι διοργανωτές της είπαν τότε ότι αν η έκθεση ακρωτηριαζόταν, θα αρνούνταν να την αφήσουν να ανοίξει λογοκριμένη, και αποφάσισε να την ακυρώσει. Η Ρόζα Γκίλι διαστρέβλωσε την ιστορία και κάποιος θα μπορούσε να καταλάβει ότι ήταν οι διοργανωτές που την απέσυραν ή ότι ήταν κάτι συναινετικό. Ωστόσο, το μουσείο που είναι υπεύθυνο για τη λογοκριμένη έκθεση αναγκάστηκε να ξεκαθαρίσει ότιη ακύρωση ήταν μονομερής απόφαση. Οι μόνες δύο επιλογές που προσέφερε η Rosa Gili ήταν η λογοκρισία ή η ακύρωση.
Η Rosa Gili ομολόγησε χωρίς ενδοιασμούς ότι λογόκρινε την έκθεση:
"Ναι, χθες λογόκρινα τη λογοκρισία".
Αφού είπε ότι "το μετάνιωσε βαθύτατα γιατί δημιούργησε μεγάλη αναταραχή", όπως συνηθίζουν οι κυνικοί πολιτικοί, είχε το άγιο θράσος να προσθέσει:
"Προφανώς είμαι υπέρ της ελευθερίας της έκφρασης, του διαλόγου (...) αλλά δεν ήξερα τι επρόκειτο να βρω".
Μας λέτε ότι νομίζατε ότι σε μια έκθεση λογοκριμένων έργων θα βρίσκατε σχέδια με μονόκερους και εικόνες των Teletubbies;
Και κάπως έτσι υποστήριξε τη συνθηκολόγησή της αφού έγινε η επιμελήτρια λογοκρισίας που προέβλεψε τον τίτλο της έκθεσης:
Είμαστε μια μικρή χώρα, σε τέσσερις ημέρες έχουμε το Els Jocs dels Petits Estats d'Europa, μια σημαντική συγκέντρωση ανθρώπων (...) δεδομένου του διεθνούς πλαισίου, δεδομένου ότι υπάρχει συναγερμός 5 στα 5 στη Γαλλία, 4 στα 5 στην Ισπανία (...) και έχω ορισμένες πεποιθήσεις ως άτομο, αλλά πιστεύω ότι όταν είσαι πολιτικός και έχεις ευθύνη, οι πεποιθήσεις σου μπορούν να παραμεριστούν για το γενικότερο καλό, που είναι η ασφάλεια του κράτους" (...).) και έχω ορισμένες πεποιθήσεις ως άτομο, αλλά πιστεύω ότι όταν είσαι πολιτικός και έχεις ευθύνη, μπορείς να βάλεις τις πεποιθήσεις σου στην άκρη για το γενικότερο καλό, που είναι η ασφάλεια του κράτους" (...) η αστυνομία μου είπε ότι έκανα αυτό που έπρεπε να κάνω και ενημέρωσα επίσης την κυβέρνηση για την απόφασή μου αυτή".
Μπορείτε να ακούσετε ολόκληρη τη δήλωσή του σε αυτό το βίντεο.
