τι είναι η συντακτική γελοιογραφία; από τον Kevin Necessary
Ποτέ δεν μου άρεσε να αποκαλώ τις (πολιτικές) γελοιογραφίες στον έντυπο τύπο "editorial". Δεν είμαι σίγουρος αν ξεκίνησαν με αυτόν τον τρόπο για να διαφοροποιηθούν από εκείνες που δημοσιεύονται σε οποιοδήποτε άλλο μέσο εκτός από τις εφημερίδες ή λόγω της ανάγκης να δημιουργηθεί ένα είδος που να ταιριάζει στη δημοσιογραφική συσκευασία.
Το σλόγκαν φαίνεται να υπονοεί ότι πρόκειται για εκείνες τις γελοιογραφίες γνώμης που ταιριάζουν γάντι στη συντακτική γραμμή. Ένα συμπλήρωμα των πιο πολιτικών κύριων άρθρων του μέσου κατά άγραφο νόμο.
Αν και σε πολλές περιπτώσεις αυτό ισχύει, υπάρχουν και φορές που ο σκιτσογράφος γνώμης"επαναστατεί" ενάντια στις θέσεις του μέσου και προσφέρει εναλλακτικές προσεγγίσεις, προκαλώντας ενίοτε ακόμη και συγκρούσεις με τους διαφημιστές ή/και τους αναγνώστες.
Δεν πιστεύω στην απλοϊκή μαντινάδα ότι αν ο σκιτσογράφος δεν καταφέρεται εναντίον όλων, τότε είναι ο καραγκιόζης κάποιου. Ποιος έκανε αυτή την ανοησία ιερό νόμο Το γραφικό χιούμορ στα μέσα μαζικής ενημέρωσης βασίζεται βασικά στις απόψεις των ανθρώπων που τα σχεδιάζουν και γι' αυτό δημοσιεύονται πάντα στο τμήμα γνώμης των εφημερίδων.
Ούτε θεωρώ ότι ένας σκιτσογράφος είναι δημοσιογράφος για να επεξεργάζεται πληροφορίες με σκοπό να δημιουργήσει μια περισσότερο ή λιγότερο χιουμοριστική άποψη. Η δουλειά έχει γίνει προηγουμένως από τους δημοσιογράφους, οι οποίοι έχουν επεξεργαστεί όλες τις πληροφορίες που χρειάζονται για να δουλέψουν.
Αυτό θα μπορούσε να αποτελέσει αντικείμενο ενός ολόκληρου τόμου γιατί έχει πολλές περισσότερες αποχρώσεις, ακόμα και μέσα στο "πολιτικό" χιούμορ υπάρχουν χρώματα. Κάθε συγγραφέας έχει τη δική του σφραγίδα όσον αφορά το ύφος και τη μορφή.
Κάποιοι ασκούν λευκό και κοστουμαριστικό χιούμορ, άλλοι πιο κριτική σάτιρα ή ένα μείγμα και των δύο. Θα το αφήσουμε λοιπόν για τους θεωρητικούς ή για μια από εκείνες τις μέρες που έχω κρίση έντασης.
τι είναι λοιπόν
Ο εικονογράφος και γραφικός χιουμορίστας του Σινσινάτι, Kevin Necessary, δημοσίευσε αυτό το σύντομο cartoon-strip-history προσπαθώντας να εξηγήσει τι είναι για το δικό του κριτήριο ένα editorial cartoon εκμεταλλευόμενος το γεγονός ότι ανακοίνωσε ότι είχε προσληφθεί από την εφημερίδα Cincinnati Enquirer, μετά από αρκετά χρόνια που σχεδίαζε για τον τοπικό τύπο.
Στην εισαγωγή αναφέρει ότι ο ορισμός του αφορά πολιτικές γελοιογραφίες, που παραδοσιακά συνδέονται με τις εφημερίδες. Τις ορίζει ως εκείνες στις οποίες γίνεται προσπάθεια να αναλυθεί μια είδηση σε μια απλή εικόνα, κάτι πολύ πιο δύσκολο από ό,τι φαίνεται. Μια ακόμη άποψη, εξίσου ισχυρογνώμων με οποιαδήποτε άλλη.
"Πάρα πολλές ειδήσεις, αδύνατον να τις παρακολουθήσεις", σκέφτεται ο σκιτσογράφος. Όχι μόνο είναι πάρα πολλές, αλλά και λήγουν όλο και πιο γρήγορα.
