Μεταρρύθμιση της εργασίας στην Ελλάδα. Γελοιογραφία της 24/09/2023 στο CTXT
Η εργασιακή μεταρρύθμιση στην Ελλάδα αποτέλεσε διεθνή είδηση για λίγες ώρες, επειδή προσέφερε τις εικόνες "δράσης" των διαδηλώσεων, αλλά μαζί με τις διαδηλώσεις διαλύθηκε. Έτσι είναι η ειδησεογραφία. Ακόμα και αυτές που φαίνονται οι πιο σημαντικές λήγουν πριν ανοιγοκλείσεις τα μάτια σου δύο φορές.
Το θέμα είναι ότι το ελληνικό κοινοβούλιο, στο οποίο κυριαρχεί η δεξιά, επιτρέπει στις επιχειρήσεις να επιβάλλουν μια έκτη εργάσιμη ημέρα, Σάββατο ή Κυριακή, και να διαφοροποιούν τα ωράρια των εργαζομένων με 24ωρη προειδοποίηση, ώστε να τα προσαρμόζουν στις ανάγκες της παραγωγής.
Επιπλέον, προβλέπει ότι οι εταιρείες σε διάφορους τομείς μπορούν να επιβάλλουν μια έκτη εργάσιμη ημέρα , για την οποία οι εργαζόμενοι υποτίθεται ότι λαμβάνουν επιπλέον 40% επί του ημερομισθίου.
Σημειώστε το ρήμα. Επιβάλλει.
Έκθεση Απριλίου. Γελοιογραφία της 09/04/2022 στο CTXT
Αλλά δεν είναι μόνο αυτό, έχουν επίσης συμπεριλάβει στη μεταρρύθμιση ότι ένας εργαζόμενος μπορεί να απολυθεί χωρίς αποζημίωση ή χωρίς να έχει λόγο που να δικαιολογεί την απόλυση, αν πρόκειται για πρώτη σύμβαση.
Κάποιοι εξακολουθούν να πιστεύουν ότι αυτή η άθλια μεταρρύθμιση δεν θα αναγκάσει τον εργαζόμενο να αποδεχτεί αυτή την εξαήμερη εργασία και ότι θα είναι ελεύθερος να την απορρίψει, αλλά όλοι γνωρίζουμε ότι η πραγματικότητα της εργασίας δεν συμπίπτει ποτέ με τα νομικά κείμενα και πολύ περισσότερο με τις επιθυμίες μας.
Σε αυτό το σημείο, εδώ, αυτό που επαναλαμβανόταν συχνότερα σε αυτόν τον παράλληλο κόσμο όπου ο θόρυβος και η δημαγωγία υπερισχύουν της λογικής, ήταν ότι στην Ισπανία η κατάσταση είναι χειρότερη με τη μαύρη εργασία, επειδή δεν υπάρχει τίποτα που να εμποδίζει έναν εργαζόμενο να εργάζεται 24 ώρες την ημέρα για δύο ή περισσότερες διαφορετικές εταιρείες. Έτσι, αν θέλει να αυτοκτονήσει, αυτό είναι το πρόβλημά του, η "ελευθερία" του. Αυτή είναι η επιχειρηματολογική μπαρούφα του μέσου κοινωνιοπαθούς ψευτοφιλελεύθερου.
Κάποιοι από αυτούς που κάνουν ορισμένες συγκρίσεις έχουν εν μέρει δίκιο, τουλάχιστον όσον αφορά την "ηρεμία" αυτού που αποκαλούν κοινωνικούς εταίρους απέναντι στη χρόνια βρωμιά που έχει γίνει η αγορά εργασίας μας.
Όλοι μας έχουμε παίξει αυτό το παιχνίδι κάποια στιγμή. Εγώ το έκανα το 2010 με αυτό το σκίτσο. Είναι αναπόφευκτο να νιώθουμε κάποιο φθόνο για την αντίδραση στην καταπάτηση των δικαιωμάτων σε ορισμένες χώρες γύρω μας, που υποτίθεται ότι είναι μια μεγάλη κοινότητα που διέπεται από τις ίδιες αξίες.
Στο πλαίσιο αυτής της κουραστικής και σκληρής συζήτησης, που πάντα τροφοδοτείται από εκείνους που επιδιώκουν να ομαλοποιήσουν την εκμετάλλευση και τη δουλεία για χάρη δεν ξέρω τι μαλακίας της "ελευθερίας" και της αιώνιας οικονομικής ανάπτυξης (για τους συνήθεις ανθρώπους), ένας άλλος από τους πολλούς εχθρούς του εργαζόμενου βρέθηκε επίσης στην επικαιρότητα στην Ισπανία.
ΟJosé Luis Yzuel, πρόεδρος της Confederación Empresarial de Hostelería de España, θεωρεί ότι η εργασία πάνω από δέκα ώρες "δεν είναι κακή, γιατί στην υψηλή εποχικότητα πρέπει να την εκμεταλλευτείς".
Σε μια ομιλία του κατά τη διάρκεια ενός συνεδρίου του, ο εκπρόσωπος αυτού του εκμεταλλευτικού ριφιφί ξεστόμισε ότι"σε όλη μας τη ζωή στον ξενοδοχειακό και επισιτιστικό κλάδο δουλεύουμε μισή μέρα, από τις 12 ως τις 12".
Κοιτάξτε το πρόσωπό του, τις χειρονομίες του, το πάθος και την έμφαση που δίνει στη δικαιολόγηση της εκμετάλλευσης χωρίς περισυλλογή. Δείτε πόσο το απολαμβάνει.
Όσο γενναίος κι αν φαίνεται ο Χοσέ Λουίς όταν περιτριγυρισμένος από την κλίκα του φτύνει τον εργάτη, μόλις νιώσει στριμωγμένος γαμάει τον εαυτό του ζωντανό και το μόνο που μπορεί να σκεφτεί είναι να βγει από τη μέση διαβεβαιώνοντας ότι όλα ήταν ένα "αστείο", μια "πλάκα".
Υπάρχει τόσος κυνισμός στα αρχικά τους λόγια όσο και στην ψεύτικη "συγγνώμη" που, για να τα απογειώσει όλα, την ονομάζουν "διευκρίνιση".
Ένα αστείο θα ήταν να εγκαταστήσετε μια γιγαντιαία γκιλοτίνα από αφρώδες καουτσούκ (προσωρινό υλικό) στις πόρτες της οργάνωσης των εκμεταλλευτών σας, η δική σας, Χοσέ Λουίς, είναι απλό και καθαρό συγκεντρωμένο κακό.
Σχετικό: Γαμημένη δουλειά (3). Όσο πιο πιστοί, τόσο πιο εκμεταλλευόμενοι
