Od października 2010 roku Narodowy Dzień Komiksu obchodzony jest w Argentynie 4 września, upamiętniając datę narodzin w 1957 roku pierwszego numeru cotygodniowego dodatku Hora Cero.
Ahira (Archivo Histórico de Revistas Argentinas) to interesujący projekt, który udostępnia publicznie zdigitalizowane kolekcje czasopism i periodyków, wraz z ich pełnymi indeksami i dostępem do artykułów krytycznych, które mają je jako odniesienie. Znaczną część tego cennego archiwum publikacji stanowią komiksy.
Jeśli w 2019 r. udostępniono do bezpłatnego pobrania pierwsze 100 egzemplarzy magazynu Fierro, to wkrótce potem zdigitalizowano wszystkie egzemplarze dodatku Hora Cero. Publikacja ta była zalążkiem popularnej serii"El Eternauta" autorstwa Solano Lópeza i H. G. Oesterhelda. Ten ostatni był represjonowany przez argentyńską dyktaturę w 1977 roku i zamordowany przez wojsko w 1978 roku.
Układ, format (krajobraz) i część zawartości tego magazynu przypomina hiszpański magazyn"Hazañas Bélicas". Chociaż Hora Cero publikowała również komiksy z fabułami inspirowanymi historycznymi, policyjnymi, amerykańskimi westernami, fantasy i science fiction lub epizodami folklorystyczno-nativistycznymi.
Oto chronologiczna lista 116 magazynów wraz z odpowiadającymi im linkami do pobrania w formacie PDF.
Zgodnie z opisem ahiRa, pierwsze Suplemento Semanal Hora Cero trafiło na ulice 4 września 1957 r. jako część konstelacji magazynów Editorial Frontera: Frontera (która zaczęła krążyć w kwietniu tego roku) i Hora Cero (która ukazywała się co miesiąc od maja).
Popularność grupy wzrosła kilka miesięcy później (w kwietniu 1958 r.) dzięki Hora Cero Extra i Frontera Extra (od lipca tego samego roku). Jej dyrektor, Héctor Germán Oesterheld, założył wydawnictwo ze swoim bratem, inżynierem rolnictwa, i nadał swoją osobistą markę tej skromnej rodzinnej firmie, która wyznaczyła erę w branży, stając się scenarzystą prawie wszystkich komiksów.
Różni artyści, tacy jak Hugo Pratt, Francisco Solano López, Alberto Breccia, Arturo del Castillo, Carlos Roume, Ivo Pavone, Jorge Moliterni, Daniel Haupt i wielu innych, przewinęli się przez jego strony aż do ostatniego wydania w 1959 roku, chociaż inne publikacje będą kontynuowane do 1963 roku.
