czym jest komiks redakcyjny? Kevin Necessary
Nigdy nie lubiłem nazywać (politycznych) karykatur w druku "redakcyjnymi". Nie jestem pewien, czy zaczęto je tak nazywać, aby odróżnić je od tych publikowanych w mediach innych niż gazety, czy też z powodu potrzeby stworzenia gatunku pasującego do dziennikarskiego opakowania.
Tagline wydaje się sugerować, że są to te karykatury opinii, które pasują do linii redakcyjnej jak ulał. Uzupełnienie bardziej politycznych artykułów redakcyjnych medium według niepisanego prawa.
Chociaż w wielu przypadkach tak jest, zdarzają się również sytuacje, w których rysownik opinii"buntuje się" przeciwko stanowisku medium i oferuje alternatywne podejście, czasem nawet prowokując konflikty z reklamodawcami i/lub czytelnikami.
Nie wierzę w uproszczoną mantrę, że jeśli rysownik nie szarżuje przeciwko wszystkim, to jest czyimś bufonem. Kto uczynił z tego nonsensu święte prawo? Humor graficzny w mediach jest zasadniczo oparty na opiniach ludzi, którzy je rysują i dlatego są one zawsze publikowane w dziale opinii gazet.
Nie uważam też rysownika za dziennikarza przetwarzającego informacje z zamiarem stworzenia mniej lub bardziej humorystycznej opinii. Ta praca została wykonana wcześniej przez dziennikarzy, którzy opracowali wszystkie informacje, z którymi muszą pracować.
To mógłby być temat na cały tom, ponieważ ma o wiele więcej niuansów, nawet w ramach humoru "politycznego" są kolory. Każdy autor ma swój własny styl i formę.
Niektórzy praktykują biały i kostiumowy humor, inni bardziej krytyczną satyrę lub mieszankę obu. Więc zostawmy to dla teoretyków lub na jeden z tych dni, kiedy mam atak intensywności.
więc co to jest?
Rysownik i humorysta graficzny z Cincinatti, Kevin Necessary, opublikował tę krótką komiksową historię, próbując wyjaśnić, co według jego kryteriów jest komiksem redakcyjnym, korzystając z tego, że ogłosił, że został zatrudniony przez gazetę Cincinnati Enquirer, po kilku latach rysowania dla lokalnej prasy.
We wstępie stwierdza, że jego definicja dotyczy karykatur politycznych, tradycyjnie kojarzonych z gazetami. Definiuje je jako te, w których podejmuje się próbę rozbicia wiadomości na prosty obraz, co jest znacznie trudniejsze niż się wydaje. Po prostu kolejna opinia, tak samo opiniotwórcza jak każda inna.
"Za dużo wiadomości, nie da się nadążyć", myśli rysownik. Nie tylko jest ich za dużo, ale też coraz szybciej tracą ważność.
