Tabla de contenidos
Figura Gaturro na Paseo de la Historieta w Argentynie jest od lat wandalizowana, oszpecona do tego stopnia, że prawie nie można jej rozpoznać.
O Gaturro
Gaturro zawsze był uważany za"bootleg" Garfielda, czyli nieautoryzowane lub "pirackie" wydanie, jak również za złą kopię słynnego kota z Jim Davis.
Twórcą Gaturro jest Argentyńczyk Cristian Gustavo Dzwoniklepiej znany jako Nik. Można powiedzieć, że w Argentynie, jak i w dużej części świata, jego podpis kojarzy się już jako synonim plagiatu. Tutaj y tutaj możesz dowiedzieć się dlaczego.
Odrzucenie autorów
Jako istotny szczegół, nawet Quinoktóry był jednym z najbardziej dyskretnych i powściągliwych autorów, powiedział w 2004 roku do wywiad página 12, że "Nik po raz pierwszy wywołał niepokój wśród argentyńskich rysowników. Nikt nie może go znieść".
Jest inna historia istnieje wcześniejsza relacja, o której nie ma żadnych zapisów poza jakimiś aluzjami do ludzi, którzy twierdzili, że byli jej świadkami, że podczas spotkania w połowie lat 90. między dwoma rysownikami, twórca Mafaldy powiedział Nikowi:"Nie masz wstydu, dzieciaku".
Wiktymizm
W tym tygodniu Nik, który już wcześniej skarżył się na złe traktowanie postaci w 2021 rpo raz kolejny stał się centrum furii po wskazaniu jego złego stanu, zapewnieniu, że nie jest to "przypadkowy" wandalizm i zasugerowaniu, że jest to polityczny atak przez pełnomocnika.
Praktycznie wszystkie figury w mniejszym lub większym stopniu ucierpiały z powodu wandalizmu, a niektóre nawet posunęły się do tego, że zostały kick-off. Wiele innych zostało usuniętych lub odrestaurowanych i zostało ponownie zbezczeszczonych lub zbezczeszczonych. Ten z El Eternauta został zniszczony kilka razy i ostatecznie nigdy nie został zastąpiony, więc ten z Gaturro nie miał być mniejszy. Choć nie da się ukryć, że dają mu popalić.
Interpretacja Nik dotycząca wandalizacji postaci, pozostawiającej ją nie do odzyskania i w końcu na emeryturze, jest taka, że są to ataki nienawiści z powodu jego poglądów politycznych, a nawet pojawia się wieczny żartobliwy antysemityzm.
Ta myląca narracja o wiktymizacji z powodów politycznych brzmi zbyt fałszywie, a porównywanie lalki Gaturro do Peróna brzmi jak kiepski żart.
Nie pomijając faktu, że tarcie stanowiska polityczne są więcej niż oczywiste, a odpowiedzi, które obfitują najbardziej to te, które wyśmiewają autora.
Reakcje
Kolejny dobry stos korzysta z okazji, by przypomnieć mu historię plagiatów i odrzucenia przez środowisko artystyczne.
"Są 2 typy ludzi reagujących na tego tweeta, młodzi ludzie mówiący Nikowi, że to jego wina, że jest złodziejem i się z niego śmieją oraz ludzie po 30-tce obwiniający Ks. Plagiat sprawił, że wszyscy stracili do ciebie szacunek Nik." @Vareless
"Nie wynika to z twoich politycznych idei. Nawet sami rysownicy cię nie szanują Nik, kilka metrów dalej jest pomnik Mafaldy, nienaruszony. Możesz sprzedawać swoje bzdury 8-latkom, reszta nie chce widzieć twojego życia poświęconego plagiatom na ulicy, ukradłeś nawet pomysły z The Economist". @elpoio233
"Szczerze mówiąc, zasługujesz na to, przepraszam. Jesteś bardzo narcystyczną osobą, która plagiatuje innych artystów w Argentynie i na świecie, powiększyłeś mierną i pustą kulturę komiksową, myślę, że to idealne, że cię wymazali. Zły wpływ! @Samyerdin
"Interweniowany Garfield był naprawdę dobry". @pablitokemero
"Gdybyś nie okradł tylu rysowników, ta statuetka byłaby nieskazitelna". @yopino2970831
"Zgódźmy się, że stawianie cię na tym samym poziomie co Quino, Fontanarrosa, Dante Quinterno czy Garcia Ferré było całkowicie niesprawiedliwe, niemalże obrazą, dla nich wszystkich". @Bialet_masse
"Po tym, jak zrobiłeś karierę, biorąc materiał od innych rysowników, wydaje mi się, że twoja statuetka ma to, na co zasługuje". @Yugosback
Nowa figura
Nik ogłosił kilka dni później, że budowany jest kolejny, solidniejszy pomnik, który przetrwał wandalizm.
"Pracujemy już nad odbudową pomnika Gaturro. Żadna grupa fanatyków politycznych nie ma prawa niszczyć przestrzeni publicznej, ani zastraszać odmiennych głosów. Argentyńskie społeczeństwo nie wraca do przeszłości. Droga wyjścia jest w kierunku przyszłości... naszych dzieci", powiedział.
Memy i żarty
Jak zwykle odpowiedź w postaci memów i komiksów nie nadeszła długo i od minuty 1 zaczęły one krążyć po portalach społecznościowych.
Promenada Komiksów
Zainaugurowany w 2012 roku, jest to obwód uliczny położony między dzielnicami San Telmo, Montserrat i Puerto Madero i składa hołd bohaterom argentyńskich komiksów i humoru graficznego poprzez murale i figury z włókna szklanego emblematycznych postaci różnych argentyńskich rysowników.
Na stronie strona turismo Buenos Aires można znaleźć mapę z lokalizacjami i więcej szczegółów i zdjęć. To jest ta wycieczka.
- Wycieczka rozpoczyna się w Defensa i Chile z Mafaldą, Susanitą i Manolito (znaną na całym świecie dziewczynką i jej przyjaciółmi, stworzonymi przez Quino).
- Dalej biegnie wzdłuż Chile do Balcarce z Isidoro Cañones (pierwowzór argentyńskiego playboya, dzieło Dante Quinterno).
- W Balcarce i Meksyku znajdziemy Larguirucho i Super Hijitus (postaci Manuela Garcíi Ferré).
- Dalej, za Balcarce w kierunku Belgrano Avenue jest Matías (ciekawski chłopiec Sendry).
- Wciąż za Balcarce podąża Don Fulgencio ( "El hombre que no tuvo infancia", dzieło Lino Palacio).
- A siedzący w oczekiwaniu na doping jest Clemente (nieklasyfikowalna postać bez rąk, fan piłki nożnej, stworzona przez Caloi).
- Wreszcie, docierając na róg Balcarce i Belgrano Avenue, znajdujemy Chicas de Divito ( które naznaczyły kilka pokoleń Argentyńczyków).
- Na alei Belgrano i Paseo Colón znajduje się Patoruzú (cacique Tehuelche stworzony przez Quinterno).
- Na Belgrano Avenue, między Paseo Colón Avenue a Azopardo Avenue, znajdują się Patoruzito i Isidorito(również autorstwa Dante Quinterno)
- Idąc dalej aleją Belgrano, znajdziemy również Gaturro (słynną maskotkę Nik).
- W końcu docieramy do Puerto Madero i znajdujemy dobrze znanego Don Nicola (autorstwa Hectora Torino).
- Na Juana Manso, w odległości 100 metrów, znajdziemy Negrazón i Chaveta ( autorstwa A. Cognigni).
- Podążając trasą wzdłuż Alei Marty Lynch, znajdujemy Diógenes i Linyera (przez Tabaré).
- Wciąż wzdłuż Lynch Avenue znajdujemy Langostino i Corina (autorstwa Eduardo Ferro).
- Inodoro Pereyra i jego nieodłączny pies Mendieta (dzieło Roberto Fontanarrosa) to obowiązkowy punkt na tej trasie.
- Na końcu trasy aż do Muzeum Humoru przy Av. de los Italianos znajdziemy La Jirafa ( dzieło Mordillo).
Są jeszcze takie, które nie pojawiają się na liście, bo już ich nie ma, jak na przykład El Eternauta, która została zniszczona, ale można ją zobaczyć na tym filmiku z 2017 roku.
A do zamknięcia czat zalecany na ten temat w @criticaradio w którym Demian Urdin opowiada więcej niż jedną ciekawą rzecz o zagadnieniu i pracy Nika, której prawdopodobnie nie wiedzieliście.
