Quino is het pseudoniem van de Argentijnse striptekenaar van Spaanse afkomst Joaquín Salvador Lavado Tejón, internationaal bekend om de personages in zijn populairste serie, Mafalda. Quino werd op 17 juli 1932 geboren in de Andesstad Mendoza (Argentinië). Quino verloor zijn ouders al vroeg in zijn leven. Zijn moeder stierf toen de striptekenaar dertien jaar oud was en twee jaar later overleed zijn vader, waardoor hij op vijftienjarige leeftijd achterbleef om voor zijn broers en zussen te zorgen. Op zijn dertiende ging hij naar de School voor Schone Kunsten, waar hij slechts twee jaar doorbracht. Op achttienjarige leeftijd vertrok hij naar Buenos Aires, waar alle weekbladen en grote humoristische publicaties te vinden waren, om zijn geluk te beproeven in het niet gemakkelijke beroep van humorist. Kort daarna zou hij de personages creëren die hem, door een toevalstreffer, wereldwijde bekendheid zouden brengen. Quino overleed op 30 september 2020 in Mendoza op 88-jarige leeftijd aan de gevolgen van een beroerte.
Netflix heeft aangekondigd dat regisseur Juan José Campanella, winnaar van een Oscar voor Beste Buitenlandse Film in 2010 voor The Secret in Their Eyes, werkt aan de audiovisuele adaptatie van de iconische strip Mafalda, door de veelgeprezen Argentijnse meester van de grafische humor, Joaquín Salvador Lavado Tejón, Quino. Campanella wordt de regisseur, scriptschrijver
Quinografía is een documentaire in 2023 van Curandero Producciones (Argentinië) en El Gatoverde Producciones (Spanje) die nog geen releasedatum heeft, maar die wordt verwacht voor het einde van het jaar. Deze internationale coproductie van 70 minuten is geregisseerd door Mariano Dosono en Federico Cardone, met script van Mariana Guzzante en de steun van
Quino is gestorven, maar in werkelijkheid is er nog een andere Quino gegaan, buiten degene die bijna iedereen zich vandaag de dag herinnert als de vader van Mafalda. Voor een kind uit een voorstad uit de lagere klasse in de jaren 70 was de enige optie om toegang te krijgen tot leesmateriaal dat
Nik en het eeuwige plagiaat Als er één ding is dat meer woede en afwijzing oproept bij artiesten en het publiek, dan is het wel plagiaat, en op de tweede plaats zou ik fantaseren en liegen zetten. De rest van de kleine zonden zijn meestal vergeeflijk, omdat ze aan de artistieke kant worden
