Antisemitisme is altijd het containerbegrip geweest voor alle kritiek op de staat Israël en zijn eeuwige marteling van zijn Palestijnse buren.
Alles is antisemitisme
Nu, met genocide aan de gang, is er absoluut niets dat wordt gezegd, geschreven of getekend over Israëls maandenlange etnische zuivering in Palestina dat niet als antisemitisch wordt bestempeld.
Als de Davidsster in een cartoon verschijnt, zelfs als deze niet het centrale element is of niet direct verband houdt met de boodschap, zelfs als deze het centrale deel van de vlag van Israël inneemt, zal de auteur worden beschuldigd van antisemitisme voor het gebruik van een religieus symbool.
Als een cartoon een stuk vlees afbeeldt, zelfs als Israël gehakt maakt van de Palestijnse burgerbevolking, zal de cartoonist worden gebrandmerkt als antisemiet omdat ook dat zal worden geïnterpreteerd als een andere antisemitische troop, het pond vlees.
Als er bloed in welke vorm dan ook voorkomt in een cartoon, zelfs als Israël Palestina verandert in een uitgestrekte zee van bloed, zal de cartoonist ook worden beschuldigd van antisemitisme omdat hij zijn toevlucht neemt tot wat bekend staat als de bloedbel, een trope van antisemitische propaganda die Joden beschuldigde van het gebruik van het bloed van christelijke kinderen om matzah en andere rituelen te bakken.
Pas natuurlijk op voor de vorm van de neuzen of elke toespeling, hoe subliminaal of dubbelzinnig ook, op geld, want dat zal ook beschuldigingen van antisemitisme oproepen.
Het Harvard Incident.
De onderwijswereld was al in beroering door een andere soortgelijke ophef eind februari, ook gerelateerd aan illustraties.
Harvard University raakte verwikkeld in een controverse over antisemitisme op de campus nadat studentengroepen en een groep professoren een cartoon deelden die door sommigen als antisemitisch werd beschouwd.
De cartoon in kwestie toont een hand, met een davidster en een dollarteken in het midden, die twee touwen vasthoudt rond de nekken van een Arabier en een zwarte man. Deze mensen zouden de voormalige Egyptische president Gamal Abdel Nasser en bokser en anti-oorlogsactivist Muhammad Ali zijn.
In een statement, veroordeelde de interim-president van Harvard, Alan M. Garber, veroordeelde de cartoon en noemde hem "duidelijk antisemitisch", nadat hij op sociale media was gedeeld door twee studentengroepen - het Harvard University Palestine Solidarity Committee en de African American Resistance Organization - en opnieuw gepubliceerd door de Harvard faculteit en medewerkers van Justice in Palestine.
Mr. Fish
Nu is het de beurt aan Dwayne Booth, professor of communication aan de USC Annenberg School for Communication and Journalism, die ook cartoonist is, zijn politieke cartoons publiceert onder het pseudoniem Mr. Fish en cursussen geeft over politiek cartoonwerk aan de school.
Een van zijn cursussen, getiteld "WARNING Graphic Content: Political Cartoons, Comics and the Uncensored Artist", wordt als volgt beschreven:
"Deze cursus onderzoekt het verleden, het heden en de toekomst van politieke cartoons, underground strips, grafische journalistiek en protestkunst, en onderzoekt het doel en het belang van op beeld gebaseerde communicatie als een ongeëvenaarde verspreider van zowel nobele als snode ideeën. De ingezonden werken worden gekozen vanwege hun unieke vermogen om het opruiende effect aan te tonen van gewapende visuele grappen, ongecensureerd commentaar en kritisch denken in een maatschappij die zo vaak perplex staat van vrije artistieke expressie en geradicaliseerde creatieve openheid."
In verschillende aantekeningen wordt erop gewezen dat het niet bekend is of de studenten het werk van Booth bestuderen in deze klas, iets wat me absoluut irrelevant lijkt omdat het bij een activiteit die te maken heeft met vrije artistieke expressie een bloederige zaak zou zijn als er een zwarte lijst. zou zijn.
Sommigen wijzen, anderen schieten.
De bal ging aan het rollen door The Washington Free Beacon, dat een verhaal publiceerde met de titel "Een professor uit Pennsylvania zit achter groteske antisemitische cartoons" en dat door sommige media tot nieuws werd verheven.
The Free Beacon, dat banden heeft met de neoconservatieve sector van de Republikeinse partij, probeert zijn nieuws stiekem op de agenda van de reguliere media te krijgen. Met andere woorden, zij wijzen en de gelijkgestemde media schieten.
Het werd opgericht door Michael Goldfarb, Aaron Harrison en Matthew Continetti. Het werd gelanceerd op 7 februari 2012 als een project van het Center for American Freedom, een conservatieve belangengroep geïnspireerd door het liberale Center for American Progress. De site wordt financieel gesteund door Paul Singer, een Amerikaanse miljardair, hedgefondsmanager en Republikeins donor.
Het antwoord van de Universiteit van Pennsylvania.
De interim-voorzitter van de Universiteit van Pennsylvania, Larry Jameson, bekritiseerde de cartoons van de heer Fish in een verklaring op de sociale media van de universiteit waarin hij zei dat de cartoons niet zijn standpunten of die van de universiteit weerspiegelen, en beschreef ze als "censureerbaar, met antisemitische symbolen en inconsistent met onze inspanningen om haat te bestrijden".
Tot nu toe is de kwestie, anders dan in de meeste gevallen, niet te ver geëscaleerd en is het nog niet tot een uitbarsting gekomen, hoewel sommigen al hebben gesuggereerd dat de leraar-tekenaar zou moeten worden ontslagen. Zolang de controverse een legitieme en gezonde gedachtewisseling tussen de partijen blijft, komt alles goed.
In een interview met The Daily Pennsylvanian verdedigde Booth zijn cartoons in het licht van de tumultueuze reacties van leden van de Joodse gemeenschap, en voegde eraan toe dat hij geen communicatie van de universiteit heeft ontvangen waarin gesuggereerd wordt dat zijn baan in gevaar is vanwege de cartoons.
De AAUP-Penn verwerpt elke "straf".
De American Association of University Professors (AAUP-Penn) is van mening dat de universiteit Booth niet zou moeten straffen voor zijn illustraties en veroordeelt de selectieve intimidatie waaraan hij wordt onderworpen in een verklaring waarin ze een beroep doet op de AAUP's 1940 Statement of Principles, die sterke bescherming bevat voor extramurale expressie:
"Als je als individu spreekt of schrijft, moet de leraar vrij zijn van censuur of institutionele discipline.
Omdat de vrijheid van meningsuiting sommige mensen zo dwars zit, is er geen betere oefening dan een paar vignetten achter te laten van de auteur die ze het zwijgen willen opleggen omdat hij er gebruik van maakt. Je kunt de rest van zijn werk bekijken op zijn website of zijn Instagram account.
Enkele vignetten van Mr. Fish.
Mr. Fish heeft het al lang gehad over het lukrake gebruik van beschuldigingen van antisemitisme om elke kritische stem het zwijgen op te leggen.
Hier is een pagina over het onderwerp, gepubliceerd een decennium geleden (juli 2014). Vertaling onderaan.
Tekening 1: Wat is het verschil tussen een jood en een kano? Een kano is een kiepbak.
(Populaire grap die inspeelt op het absurde om het stereotype dat Joden hebzuchtig zijn uit te buiten).
Cartoon 2: Is dat niet de verdomde waarheid, maat?
Bullet point 4: Ik heb de laatste tijd nagedacht over de ellende waar de Palestijnen in Gaza mee te maken hebben.
Kogel 6: Man, als je denkt dat ik hier ga zitten luisteren naar dat soort antisemitisme....
Vertaling: "Genoeg! Kritisch denken is slecht voor Amerika".
Vertaling van de spandoeken: "Gaza, het grootste concentratiekamp", "Free Palestine", "Pain in Gaza... Shame EU", "Israel murderers", "Stop the holocaust in Gaza", "Stop US aid to Israel".
Vertaling: "Benjamin Netanyahu dendert de geschiedenisboeken in als de eerste Israëlische premier die grootmoedig genoeg is om elke Palestijnse man, vrouw en kind bij het vredesproces te betrekken".
Vertaling: "Als je de afbeelding zo draait, kun je duidelijk zien dat het een antisemitische trope over grote neuzen promoot".
Vertaling: "Israël probeert de wereld te bevrijden van antisemitisme".
Vertaling: "Ik denk dat de wereld kan zien wat de Palestijnen doen, proberen om hun uiteindelijke holocaustmuseum hartverscheurender te maken dan het onze, dus het is noodzakelijk dat we hen en alles wat ze bezitten - schoenen, sieraden, familiefoto's, horloges, bestek, alles - verbranden, zodat ze niets meer hebben om te bewaren behalve hun antisemitisme."
Vertaling: "Wauw, Margo! Je hebt alles weggenomen, inclusief mijn menselijk fatsoen en morele integriteit, en mijn belofte om de etnische zuivering van de Palestijnen door de fascistische profiteurs in Washington en Israël te steunen en te verdedigen nog meer laten opvallen! Denk er eens over na, ik kan doorgaan met mijn werk door de kontkraken van bedrijven te likken en te doen alsof er geen verband is tussen vriendjeskapitalisme en de ontmenselijking van arme bevolkingen over de hele wereld, en jij kunt doorgaan met het negeren van de gekwelde kreten van vermoorde kinderen zonder te luisteren naar iets anders dan het patriottische geluid van de wasmachine".
Vertaling: "De gevaarlijkste antisemiet ter wereld".
"(Palestijnen zijn Semitische mensen, stelletje idioten die pro-Palestijnse critici van Israël antisemitisch blijven noemen)."
Vertaling: "IDF" (Israel Defense Forces) op de blauwe man die Israël voorstelt en "PEACE" op het bord/plant waarop hij urineert.
"Israël verwatert het vredesproces elke dag en vraagt zich af waarom alle peaceniks en humanitairen nog steeds zo pissig op hen zijn."
"(Ze zijn vast antisemitisch)".
"El test de Rorschach"
"Eigenlijk is het eerste wat in me opkomt de noodzaak om te weten of dat een Israëlische baby of een Palestijnse baby is, dus ik weet wat het eerste in me opkomt".
Vertaling: "Het is absoluut essentieel dat we de Israëlische aanval op Palestina geen genocide noemen totdat het aantal gedode burgers zo grotesk, absurd en hartverscheurend is dat niemand het nog anders kan noemen".
Traducción: "La decencia humana y el Derecho Internacional jugando al ajedrez contra Benjamin Netayahu y sin poder mover ni una sola pieza por miedo a ser llamado antisemita"
Over de auteur.
Dit is de beschrijving die de lade van zichzelf maakt:
"Ik ben een politiek cartoonist, cultureel tegenstander en maker van lulgrappen, sociale satire en wapencommentaar.
Ik ben een pornograaf van de naakte waarheid en een hooggestemde moralist voor mensen met een hard hart. Mijn werk is verschenen in onder andere Harper's magazine, The LA Times, The Nation, Vanity Fair, The Village Voice, The Atlantic, Mother Jones, The Advocate en Truthdig.
Mijn boeken zijn onder andere Nobody's Gone, Long Story Short, And Then the World Blew Up, Go Fish: How to Earn Scorn and Influence People en WARNING! Grafische inhoud, onder andere.
Ik heb prijzen ontvangen zoals de Grambs Aronson Award voor striptekenen met een geweten, de Sigma Delta Chi Award voor redactioneel striptekenen van de Society of Professional Journalists en de Southern California Journalism Award/L.A. Press Club. Ik ben vrij bekend, net als syfilis, en net als syfilis zal je moeder je in je gezicht slaan als je ooit toegeeft dat je weet wie ik ben en wat ik doe.
Humor in de problemen, verzameling van gevallen (III)
Gevallen van cartoonisten die belangrijke problemen hebben gehad vanwege hun cartoons of satirische illustraties. Er zijn ook enkele verhalen van andere mensen die, zonder cartoonist te zijn, in de problemen zijn gekomen omdat ze cartoons deelden.
