Jest to częste odniesienie do Billa Blackbearda i, jak się Państwo przekonają, nie jest to przesada.
Wystawa, której kuratorami są Ann Lennon i Caitlin McGurk, otwarta w listopadzie 2022 r., prezentowana do 7 maja tego roku w Billy Ireland Cartoon Library & Museum w Columbus w stanie Ohio, nosi tę samą nazwę: MAN SAVES COMICS! Bill Blackbeard's Treasure of 20th Century Newspapers.
Zgrabną cyfrową wersję wystawy, oczywiście bardzo skróconą ze względu na jej rozmiar, można odwiedzić na tej stronie.
Sześć ciężarówek z ponad 75 tonami komiksów
Dwadzieścia pięć lat temu do biblioteki Ohio State University (OSU) przyjechało sześć naczep. Wewnątrz znajdowało się 75 ton materiałów drukowanych. Była to najbardziej kompletna na świecie kolekcja komiksów i kreskówek prasowych. Składała się ona z około 2,5 miliona elementów, które Bill Blackbeard, historyk i kolekcjoner komiksów, zbierał od 1967 roku w swoim domu w San Francisco.
Przenoszenie skarbu
Początek historii tej kolekcji został bardzo dobrze opowiedziany przez Jenny E. Robb w artykule opublikowanym w 2009 roku w Journal of American Culture.
Na początku stycznia 1998 roku ekipa przeprowadzkowa przybyła na 2850 Ulloa Street, w cichej dzielnicy mieszkalnej znanej jako Sunset District w San Francisco. Wewnątrz odkryli, że skromny dom z hiszpańskimi stiukami był dosłownie wypełniony od góry do dołu materiałami papierowymi we wszystkich kształtach i rozmiarach: książkami, czasopismami, komiksami, pulpami, arkuszami opowiadań, wydrukami, rysunkami i, co najważniejsze, gazetami: oprawionymi gazetami, luźnymi gazetami, luźnymi arkuszami gazet i wycinkami.
Ogromna kolekcja zajmowała większość pokoi na piętrze i cały przestronny garaż na parterze, który rozciągał się na długość budynku. Ogromny garaż był labiryntem wąskich alejek składających się z sięgających od podłogi do sufitu stosów oprawionych tomów gazet i luźnych arkuszy, pudeł i szafek na dokumenty zawierających miliony wycinków z komiksów oraz rzędów półek składających się z pudeł do przechowywania książek i czasopism. Przez dziesięciolecia budynek był także rezydencją człowieka odpowiedzialnego za gromadzenie tej wielkiej masy papieru, Billa Blackbearda, który mieszkał tam z żoną Barbarą i ponad siedemdziesięcioma pięcioma tonami materiałów kultury popularnej, kiedy w 1997 roku dowiedział się, że jego właściciel nie przedłuży umowy najmu.
Źródło: Bill Blackbeard: The Collector Who Rescued the Comics / 2009/ Jenny E. Robb, kurator muzeum i profesor nadzwyczajny w OSU.
Historia kolekcji w komiksie
Dziesięć lat później artykuł ten został przekształcony w 16-stronicowy komiks opublikowany przez muzeum z Alecem Longstrethem na ołówkach, który można pobrać bezpłatnie tutaj.
Jak czytamy w recenzji wystawy na blogu biblioteki muzeum:
"Te bezcenne dokumenty historyczne oferują unikalny wgląd w popularną sztukę graficzną początku XX wieku, kiedy ilustrowane strony gazet i komiksy zajmowały centralne miejsce w kulturze wizualnej i komunikacji. Przed radiem, filmem i telewizją, wpływ gazety jako narzędzia informacji i rozrywki jest nie do przecenienia, a rysownicy, których obrazy i pomysły wypełniały strony, weszli do domów milionów Amerykanów. Art Spiegelman, zdobywca nagrody Pulitzera i twórca Mausa, nazwał kolekcję"najważniejszym zagrożonym archiwum pozostawionym na naszej planecie od czasu zniszczenia Królewskiej Biblioteki Aleksandryjskiej".
Blackbeard,życie poświęcone ochronie komiksów
William Elsworth Blackbeard urodził się 28 kwietnia 1926 roku w Lawrence w stanie Indiana, a dorastał w Newport Beach w Kalifornii. Zaczął czytać komiksy w latach trzydziestych XX wieku, kiedy to pojawili się tacy twórcy jak Alex Raymond, Milton Caniff, George Herriman, E. C. Segar, Cliff Sterrett, Chester Gould i wielu innych.
Uczęszczał do szkoły średniej w Newport Beach i uczęszczał do Fullerton College dzięki GI Bill lub Servicemen's Readjustment Act z 1944 roku, ustawie powszechnie znanej jako GI Bill of Rights, ponieważ Blackbeard służył w 89. szwadronie kawalerii rozpoznawczej, 9. armii, we Francji, Belgii i Niemczech podczas II wojny światowej.
Ustawa GI Bill była prawem, które zapewniało szereg świadczeń weteranom II wojny światowej, którzy wrócili do domu po spędzeniu co najmniej 90 dni w służbie czynnej w okresie wojny i nie zostali niehonorowo zwolnieni.
Świadczenia obejmowały niskooprocentowane kredyty hipoteczne i niskooprocentowane pożyczki na rozpoczęcie działalności gospodarczej lub gospodarstwa rolnego, roczny zasiłek dla bezrobotnych oraz specjalne płatności na czesne i koszty utrzymania związane z uczęszczaniem do szkoły średniej, college'u lub szkoły zawodowej. Chociaż ustawa ta wygasła w 1956 roku, termin "G.I. Bill" jest nadal używany w odniesieniu do amerykańskich programów pomocy dla weteranów wojskowych.
Podczas nauki w szkole średniej i college'u jego głównymi zainteresowaniami były historia i literatura, zwłaszcza literatura angielska i amerykańska. Po ukończeniu college'u Blackbeard zaczął pracować jako niezależny redaktor, pisząc opowiadania dla czasopism takich jak Weird Tales, magazyn pulpowy. Weirs Tales był popularnym magazynem beletrystycznym stworzonym w 1923 roku przez Jacoba Clarka Hennenbergera i J.M. Lansingera, założycieli Rural Publications, redagowanym przez Farnswortha Wrighta i wydawanym do września 1954 roku.
Napisał, zredagował lub współtworzył ponad 200 książek, głównie na temat historii i krytyki komiksów, z których wiele wykorzystywało fragmenty jego kolekcji.
Ta ogromna kolekcja z San Francisco Comic Academy(SFACA) jest wielkim dziełem życia i spuścizną tego kolekcjonera, którego celem było stworzenie kompletnej kolekcji amerykańskich komiksów prasowych, począwszy od najwcześniejszych wydań.
Kolekcja SFACA obejmuje nie tylko kreskówki prasowe, ale także popularne czasopisma beletrystyczne, popularne filmy, dzieła sztuki narracyjnej, komiksy i powieści graficzne, powieści groszowe i opowiadania, wiktoriańską beletrystykę ilustrowaną kreskówkami, fanziny science fiction, brytyjskie gazety dla dzieci i"Penny dreadfuls", a także dzieła ważnych pisarzy beletrystycznych, odzwierciedlając pragnienie Blackbearda, aby zebrać pełną kolekcję popularnej beletrystyki.
Przetrwanie mikrofimacji
W latach 60. zaczął rozważać napisanie historii komiksów. Odkrył jednak, że nie istniało żadne centrum badawcze, które zbierałoby kompletne serie komiksów publikowanych w amerykańskich gazetach. W tym samym czasie odkrył, że wiele bibliotek publicznych i uniwersyteckich wyrzuca stare oprawione gazety po ich zmikrofilmowaniu i, zdając sobie sprawę z ograniczeń czarno-białego mikrofilmu w zachowaniu takiego dziedzictwa kulturowego, postanowił je zdobyć. Wszystkie.
Wszystko do kolekcji
Z mocnym zamiarem zakupu tej bestialskiej ilości publikacji, w 1968 roku Bill i Barbara sprzedali swój samochód i większość swojego dobytku, aby stworzyć SFACA jako organizację non-profit i zaczęli zbierać gazety z kalifornijskich bibliotek, później rozszerzając swój zasięg na instytucje w całym kraju, w tym Bibliotekę Kongresu.
Kolekcja podczas pobytu w Kalifornii. Zdjęcie autorstwa R.C. Harvey. Z kolekcji San Francisco Academy of Comic Art, The Ohio State University Billy Ireland Cartoon Library & Museum.
Przez następne 30 lat Blackbeard kontynuował nabywanie gazet i innych publikacji aż do 1997 roku, kiedy to sprzedał kolekcję SFACA Billy Ireland Cartoon Library & Museum na Uniwersytecie Stanowym Ohio, aby zapewnić, że pozostanie ona nienaruszona i dostępna do badań.
Cała kolekcja składała się z 75 ton materiału z pracami opublikowanymi w latach 1893-1996 i została przetransportowana z Kalifornii do Ohio w sześciu ciężarówkach. Blackbeard przeniósł SFACA do Santa Cruz jako publicznie dostępne centrum referencyjne.
Bill kontynuował redagowanie i publikowanie kolekcji komiksów oraz kompilowanie reprezentacji popularnej sztuki narracyjnej aż do swojej śmierci 10 marca 2011 roku w wieku 84 lat.
Źródła, z którymi się konsultowano:
Billy Ireland Cartoon Library & Museum
BillBlackbeard: Kolekcjoner, który uratował komiksy / Jenny E. Robb
Wizyta w Billy Ireland Cartoon Library & Museum / Glenn Fleishman
