Als je de kop"Een tentoonstelling met de titel "Licence to offend" is geannuleerd voor het geval iemand beledigd zou kunnen zijn" leuk vond, zul je nog meer genieten van deze:"Tentoonstelling van gecensureerde werken gecensureerd".
De gemeente Escaldes-Engordany, na Andorra la Vieja de dichtstbevolkte gemeente van het Vorstendom Andorra, was de eerste halte van de reizende tentoonstelling"Censuur is de curator van deze tentoonstelling" van het Museum van Verboden Kunst in Barcelona. En de titel kwam uit als een satirische voorspelling. De tentoonstelling werd gecensureerd.
Het stuk dat de aanleiding was voor de annulering van de tentoonstelling door de cònsol major (het equivalent hier van burgemeester) van Escaldes-Engordany, Rosa Gili, was de cover van nummer 1178 van het satirische tijdschrift Charlie Hebdo (14/01/2015) met een tekening van Rénald Luzier "Luz".
Dit was de cover van het eerste nummer dat na de aanslag op 7 januari 2015 op straat kwam.
Op die dag bestormden de broers Chérif en Saïd Kouachi het Parijse hoofdkantoor van het weekblad Charlie Hebdo met geweren en doodden twaalf mensen. Acht van hen waren redactieleden: vijf cartoonisten (Wolinski, Cabu, Honoré, Tignous en Charb, de hoofdredacteur), een proeflezer (Mustapha Ourrad), een psychoanalyticus (Elsa Cayat) en een anti-neoliberale econoom, Bernard Maris, bekend als "Oncle Bernard".
Rosa Gili besloot het stuk te verwijderen om "redenen van staatsveiligheid" toen de tentoonstelling al was opgezet en aangekondigd, waarvoor de Comú (gemeenteraad) het publiek had uitgenodigd:
"Verboden kunst komt uit de schaduw om je te laten nadenken, voelen en twijfelen".
De organisatoren vertelden haar toen dat als de tentoonstelling werd geamputeerd, ze weigerden om de tentoonstelling gecensureerd te laten openen, waarop ze besloot om de tentoonstelling te annuleren. Rosa Gili verdraaide het verhaal en iemand zou kunnen begrijpen dat het de organisatoren waren die de tentoonstelling terugtrokken of dat het iets met wederzijds goedvinden was. Het museum dat verantwoordelijk is voor de gecensureerde tentoonstelling heeft echter duidelijk moeten maken datde annulering een eenzijdige beslissing was. De enige twee opties die Rosa Gili bood waren censuur of annulering.
Rosa Gili bekende zonder enige scrupules dat ze de tentoonstelling had gecensureerd:
"Ja, gisteren heb ik censuur gecensureerd".
Nadat hij had gezegd dat hij het "ten zeerste betreurde omdat het veel onrust veroorzaakte", had hij, zoals gebruikelijk onder cynische politici, het heilige lef om eraan toe te voegen:
"Ik ben natuurlijk voorstander van vrijheid van meningsuiting, van dialoog (...) maar ik wist niet wat ik zou aantreffen".
Dit is niet eens een slecht excuus. Wil je ons vertellen dat je dacht dat je in een tentoonstelling van gecensureerde werken tekeningen van eenhoorns en afbeeldingen van de Teletubbies zou vinden?
En dit is hoe ze haar capitulatie beargumenteerde nadat ze de censor-curator werd die de titel van de tentoonstelling voorspelde:
We zijn een klein land, in vier dagen hebben we Els Jocs dels Petits Estats d'Europa, een belangrijke concentratie van mensen (...) gezien de internationale context, gezien het feit dat er een 5 op 5 alert is in Frankrijk, 4 op 5 in Spanje (...) en ik heb bepaalde overtuigingen als persoon, maar ik geloof dat als je politicus bent en verantwoordelijkheid hebt, je je overtuigingen opzij kunt zetten voor het grotere goed, namelijk de veiligheid van de staat" (...).) en ik heb bepaalde overtuigingen als persoon, maar ik geloof dat wanneer je politicus bent en verantwoordelijkheid hebt, je je overtuigingen opzij kunt zetten voor het grotere goed, namelijk de veiligheid van de staat" (...) de politie vertelde me dat ik deed wat ik moest doen en ik heb ook de regering op de hoogte gebracht van deze beslissing".
Je kunt zijn volledige verklaring beluisteren in deze video.
