Rysownik John Callahan w filmie dokumentalnym: Touch Me Someplace I Can Feel (2007)
Artykuł zaktualizowany 23 maja 2021 r. Dodano kilka tłumaczeń listów ze skargami, które otrzymał autor. Zobacz pod "Kontrowersje". Dodałem też kilka odniesień do niektórych jego książek. Patrz pod"Dzieła".
Pamiętając John Callahan
Gus Van Santma podobno wyreżyserować Joaquina Phoenixa w filmowej adaptacji autobiografii rysownika Johna Callahana, do której zdjęcia mogłyby rozpocząć się w 2017 roku.
Wśród obsady są też podobno Rooney Mara i Jonah Hill.
Film
Aktualizacja 29/11/2017. Film został zapowiedziany na Sundance 2018
Nie martw się, na piechotę daleko nie zajdzie / U.S.A. (Reżyser: Gus Van Sant, Scenarzyści: Gus Van Sant (scenariusz), John Callahan (biografia), Producenci: Charles-Marie Anthonioz, Mourad Belkeddar, Steve Golin, Nicolas Lhermitte) .
John Callahan ma talent do niewybrednych żartów... i problem z piciem. Kiedy stłuczka kończy się wypadkiem samochodowym, Callahan budzi się na stałe przykuty do wózka inwalidzkiego.
W swojej drodze powrotnej z dna, Callahan odnajduje piękno i komizm w absurdzie ludzkiego doświadczenia. Obsada: Joaquin Phoenix, Jonah Hill, Rooney Mara, Jack Black. Światowa premiera.
Taser filmu (16 stycznia 2018)
Na stronie pierwsze wiadomości na film o życiu Callahana sięgają końca lat 90. Jeszcze za życia rysownik potwierdził, że Robin Williams, oprócz tego, że zadeklarował się jako jego fan, ma prawa do przeniesienia jego historii na ekrany kin. Aktor został nawet zachęcony do zagrania w filmie i wyprodukowania go.
Tak na pytanie odpowiedział Callahan.
Słyszałem, że Robin Williams ma prawa filmowe do autobiografii Callahana, czy to prawda?
Tak, a oto fragment autobiografii Callahana Don't Worry He Won't Get Far on Foot: Autobiografia niebezpiecznego człowieka.
Okładka książki Callahana, na której oparty jest film.
Callahan powiedział również, że jeśli film kiedykolwiek powstanie, chciałby, aby wystąpił w nim Philip Seymour Hoffman(źródło)
Śmierć Johna Callahana w 2010 roku i Robina Williamsa w 2014 roku sprawiły, że projekt został odłożony na półkę.
Zawsze, gdy słyszę o filmach rysunkowych, myślę o powolnych, nudnych produkcjach, które zainteresują tylko nielicznych.
Rysownik wstaje, robi sobie kawę i... siada do rysowania. Szybka akcja. Albo, co gorsza, dramatyzacje i licencje filmowe z hojnymi ustępstwami na rzecz fikcji.
Mam nadzieję, że przypadek Callahana nie jest taki, ze względu na osobliwość postaci. Może też posłużyć do wypolerowania i dopracowania nieco różnych wersji szczegółów jego biografii, które były tuczone i upiększane w zależności od tego, kto opowiadał.
W końcu udało mi się go obejrzeć na Prime Video. Jest niezły, trochę powolny, a jego działalność jako rysownika zajmuje tylko minimalną część filmu, która jest przedstawiona jako wtórna. Scenariusz kręci się głównie wokół jego zmagań z alkoholem.
John Callahan, życie między dramatem a humorem
Amerykański rysownik i muzyk urodził się 5 lutego 1951 roku w szpitalu przy kościele Saint Vincent i wkrótce potem został porzucony. Nigdy nie poznał tożsamości swoich biologicznych rodziców.
Został adoptowany z sierocińca w Portland przez Davida Callahana (Dave), pracownika firmy Cargill, i jego żonę Rosemary, małżeństwo z Oregonu, które uważało, że nie może mieć dzieci, choć później mieli jeszcze pięcioro dzieci i nadali mu imię John Michael Callahan.
John dorastał w The Dalles (Oregon), około 50 mil na wschód od Portland, i chodził do szkoły katolickiej, w czwartej klasie w St. Mary's Academy, gdzie zaczął wyłaniać się rysownik John Callahan. Zaczął rysować karykatury zakonnic i inne rysunki.
"Zacząłem rysować karykatury gryzoni, żeby rozbawić kolegów w klasie"
Budynek Saint Mary's Academy (The Dalles) w 1954 roku - Zdjęcie ross, Marion Dean
Choć niektóre relacje mówią, że zaczął pić w wieku 12 lat, inne źródła podają, że gdy miał 8 lat, został wykorzystany seksualnie przez nauczyciela i aby poradzić sobie z traumą, John zaczął pić w wieku 14 lat.
"Używałem alkoholu, aby ukryć ból związany z nadużyciami" - powiedział. "Czułem się w rodzinie jak outsider" - wspomina John.
"To były poszlaki. Relacje z tą zakonnicą naprawdę namieszały."
Po ukończeniu St. Mary's Academy w 1965 roku, John poszedł do szkoły publicznej. "Szkoła katolicka była o wiele bardziej surowa niż szkoła publiczna. Dla porównania, szkoła publiczna była nudna". W rezultacie John często opuszczał zajęcia, by pić z przyjaciółmi.
Ukończył szkołę średnią i rozpoczął pracę jako pomocnik w państwowym szpitalu psychiatrycznym, następnie pracował w fabryce aluminium. W wieku 20 lat John przeniósł się do Los Angeles.
Alkohol
Stopniowo wzrastało jego uzależnienie od alkoholu, jego filozofią było pić i żyć przez cały dzień. "W każdym dniu mogłem wypić dwanaście piw, wino i whiskey"
Narkotyki
Eksperymentował również z innymi narkotykami, w tym z marihuaną i LSD.
"LSD mnie przerażało, powodowało paranoję" - powiedział John. Jednak alkohol był jego ulubionym narkotykiem i odegra znaczącą rolę w wydarzeniach, które na zawsze zmienią jego życie.
Sam opisał swoją młodość jako następstwo dni pomiędzy dniami pracy i piciem na umór bez żadnego innego celu. Jeden z jego przyjaciół, Kevin Mullane, powiedział w wywiadzie, że picie było bliższe zabicia go niż wypadek.
"Jak na ironię, wypadek mógł uratować mu życie" - powiedział Mullane.
Źródło. Lori A. Wood
W 1987 roku Callahan zaczął pisać swoją autobiografię, Don't Worry He Won't Get Far on Foot: The Autobiography of a Dangerous Man. "Pomyślałem, że to dobra historia, którą warto podzielić się z ludźmi" - powiedział John.
W 1989 roku William Morrow wydał książkę.
Niektóre z jego winiet
Ten artykuł jest kontynuowany na stronie 2
