Vertaling: "De opperste leider voelde zich onbelangrijk door cartoons"
De ayatollah en de cartoons. Cartoon van 07/01/2023 in CTXT
"Op 8 december 2022 lanceerden we een wedstrijd om karikaturen te tekenen van de Opperste Leider van de Islamitische Republiek Iran. Onze bedoeling was om de vrijheidsstrijd van de Iraniërs te steunen door hun religieuze leider uit een ander tijdperk belachelijk te maken en hem zo naar de historische vergetelheid te verwijzen. Een paar weken later, na het ontvangen van meer dan 300 cartoons (en duizenden bedreigingen), is hier onze selectie van winnaars".
Onder deze tekst publiceerde het Franse satirische tijdschrift Charlie Hebdo op zijn website meer dan dertig cartoons met Ali Hoseini Khamenei als hoofdpersoon.
De Khamenei cartoons zijn gepubliceerd in een speciale editie ter gelegenheid van de achtste verjaardag van de aanslag op 7 januari 2015. Toen de broers Chérif en Saïd Kouachi het hoofdkwartier van het satirische weekblad Charlie Hebdo in Parijs binnendrongen en twaalf mensen doodden. Onder hen waren er acht redactieleden: vijf cartoonisten (Wolinski, Cabu, Honoré, Tignous en Charb, de redacteur van de publicatie), een proeflezer (Mustapha Ourrad), een psychoanalyticus (Elsa Cayat) en een anti-neoliberale econoom (Bernard Maris, bekend als "Oncle Bernard").
De grappen hebben de Iraanse autoriteiten woedend gemaakt, die de Franse ambassadeur hebben aangesproken om hun afkeuring uit te spreken over de publicatie van deze cartoons, in de hoop op "compenserende maatregelen van de Franse regering".
Het persbureau EFE meldt dat de woordvoerder van het Iraanse ministerie van Buitenlandse Zaken, Naser Kanani, in een verklaring tegen de Franse ambassadeur in Teheran heeft gezegd dat"Iran op geen enkele manier beledigingen tegen zijn heiligheden en islamitische, religieuze en nationale waarden accepteert en dat Frankrijk niet het recht heeft om beledigingen van de heilige waarden van andere moslimlanden en -naties te rechtvaardigen onder het mom van vrijheid van meningsuiting".
Iran kondigde toen de sluiting aan van het Franse Instituut voor Onderzoek in Iran(Ifri), een culturele instantie onder het Franse ministerie van Buitenlandse Zaken die zich bezighoudt met het bevorderen van onderzoek op het gebied van archeologie en mens- en maatschappijwetenschappen. Als ze kwaad worden, willen ze altijd iets cultureels om zeep helpen, omdat ze anders te beschaafd worden.
Volgens AP riepen honderden demonstranten, waaronder studenten van seminaries, "Dood aan Frankrijk" en beschuldigden ze de Franse president Emmanuel Macron van het beledigen van Iran, terwijl ze er bij Parijs op aandrongen om een einde te maken aan de "vijandigheid" tegenover Teheran. Politieagenten, van wie sommigen foto's van de Iraanse opperste leider Ayatollah Ali Khamenei leken vast te houden, hielden de demonstranten op afstand van het ambassadegebouw.
Daar heb je ze, boos om cartoons. Ik heb altijd gedacht dat deze landen, vlaggen, religies en symbolen niet zo machtig zijn als een simpele grap hun fanatieke bestuurders kan doen wankelen in hun glorieuze macht.
Charlie Hebdo beargumenteerde zijn actie in een artikel dat op 6 januari 2023 werd gepubliceerd en dat ik hier integraal weergeef.
De satirische cartoon, opperste leider van de vrijheid
Vorige maand lanceerde Charlie Hebdo een wedstrijd om cartoons te tekenen van de Opperste Leider van de Islamitische Republiek Iran, Ali Khamenei. Het was een manier om onze steun te betuigen aan de Iraanse mannen en vrouwen die hun leven riskeren om hun vrijheid te verdedigen tegen de theocratie die hen sinds 1979 onderdrukt. Het was ook een herinnering dat de redenen waarom Charlie's cartoonisten en redacteuren acht jaar geleden werden vermoord, helaas nog steeds relevant zijn. Degenen die weigeren zich te onderwerpen aan religieuze dictaten riskeren te betalen met hun leven. Wat zouden Charb, Cabu, Bernard Maris, Wolinski, Tignous, Mustapha Ourrad, Honoré en Elsa Cayat vandaag denken als ze zien wat er in Iran gebeurt? Niemand kan het zeggen, maar we kunnen er wel naar raden. Acht jaar later hebben we het laatste woord over religieuze intolerantie nog niet gehoord. Het gaat door met zijn grimmige werk, ongeacht internationale protesten of respect voor de meest elementaire mensenrechten.
In zekere zin zijn de cartoons van de Opperste Leider die tot ons zijn gekomen een verlengstuk van wat de vermoorde Charlie-cartoonisten altijd aan de kaak hebben gesteld. In 2000 schreef Honoré een column ter ondersteuning van de Iraanse cartoonist Nik Ahang-Kosar, die met een jaar gevangenisstraf en 74 zweepslagen werd bedreigd omdat hij Ayatollah Mohammad-Taghi Mesbah-Yazbi als krokodil had afgebeeld. Destijds had een twintigtal hervormingsgezinde Iraanse kranten geëist dat deze hoogwaardigheidsbekleder zou worden aangeklaagd wegens laster. Dat was lang geleden...
Zelfs daarvoor, in 1993, lanceerde Teheran een cartoonwedstrijd waarin cartoonisten werden gevraagd om de auteur van The Satanic Verses, Salman Rushdie, te tekenen om "de echte samenzwering achter de godslasterlijke roman te beschrijven". De winnaar zou 160 gouden munten ontvangen. In reactie daarop publiceerde Charlie Hebdo 20 satirische cartoons over de Islamitische Republiek Iran. Uiteindelijk, zonder de wedstrijd van de Iraanse ayatollahs die Rushdie belachelijk wilden maken, was het misschien nooit bij ons opgekomen om 13 jaar later de cartoons van Mohammed te publiceren, noch vandaag die van de huidige Iraanse Opperste Leider. Daar kunnen we ze in ieder geval dankbaar voor zijn.
We ontvingen karikaturen van over de hele wereld, wat, voor wie er nog aan twijfelde, de universele dimensie van karikaturen en de gehechtheid van mensen aan vrijheid tegenover religieuze willekeur bewijst. We hebben de meest succesvolle, originele en doeltreffende van de meer dan 300 tekeningen die ons zijn toegestuurd geselecteerd. In ieder geval hebben ze allemaal de verdienste dat ze de autoriteit hebben uitgedaagd die beweert Leider te zijn, zogenaamd de Allerhoogste, evenals zijn cohort van dienaren en huurmoordenaars. Het is duidelijk dat er geen prijs te winnen valt, omdat het toekennen van een eerste, tweede en derde plaats de andere trekkingen in feite zou devalueren. En trouwens, welke beloning is het waard om "nee" te durven zeggen tegen religieuze tirannen? Er is echter één beloning die niemand kan kopen of geven, eenvoudigweg omdat het onbetaalbaar is, en dat is vrijheid.
Gerelateerd:
