TR: "Πώς τολμά το Ισραήλ να επιτίθεται σε αμάχους..." Michael Ramirez που δημοσιεύθηκε στις 8 Νοεμβρίου.
Στις γελοιογραφίες των συντακτών διεξάγεται ένας άλλος πόλεμος, ένας πόλεμος που προκαλεί συγκρούσεις για να κυριαρχήσει αυτό που ονομάζουν "ιστορία" και στον οποίο δίνονται πολλές μάχες, ακόμη και αν γνωρίζουμε μόνο μερικές από αυτές.
Αν τον Οκτώβριο η βρετανική εφημερίδα The Guardian απέφυγε να δημοσιεύσει μια γελοιογραφία με τον Νετανιάχου και τελικά απέλυσε τον σκιτσογράφο της και λίγο αργότερα η αμερικανική εφημερίδα The Aspen Times ζήτησε συγγνώμη από τους αναγνώστες της για τη δημοσίευση αυτής της γελοιογραφίας του σκιτσογράφου της, τώρα είναι η Washington Post που αποσύρει μια γελοιογραφία του Michael Ramírez (1961) με τίτλο "Ανθρώπινες ασπίδες" και ζητά συγγνώμη.
Ο συντάκτης γνώμης της Washington Post δημοσίευσε ένα σημείωμα, με τίτλο τις επιστολές διαμαρτυρίας των αναγνωστών που το χαρακτήρισαν ρατσιστικό και υποτιμητικό, στο οποίο "λυπάται" που ενέκρινε τη γελοιογραφία του Μάικλ Ραμίρεζ, νικητή δύο βραβείων Πούλιτζερ, στην οποία επισημαίνεται η χρήση ανθρώπινων ασπίδων από τη Χαμάς.
Σημείωση του συντάκτη: Ως συντάκτης του τμήματος γνώμης, είμαι υπεύθυνος για ό,τι εμφανίζεται στις σελίδες του και στις οθόνες του. Το τμήμα εξαρτάται από την κρίση μου. Ένα σκίτσο που δημοσιεύσαμε από τον Michael Ramirez για τον πόλεμο στη Γάζα, ένα σκίτσο του οποίου τη δημοσίευση ενέκρινα, θεωρήθηκε από πολλούς αναγνώστες ρατσιστικό. Δεν ήταν αυτή η πρόθεσή μου. Είδα το σκίτσο ως καρικατούρα ενός συγκεκριμένου ατόμου, του εκπροσώπου της Χαμάς που πανηγύριζε για τις επιθέσεις εναντίον άοπλων πολιτών στο Ισραήλ.
Ωστόσο, η αντίδραση στην εικόνα με έπεισε ότι μου είχε διαφύγει κάτι βαθύ και διχαστικό, και λυπάμαι γι' αυτό. Το τμήμα μας έχει ως στόχο να βρούμε τα κοινά σημεία, να κατανοήσουμε τους δεσμούς που μας κρατούν ενωμένους, ακόμη και στις πιο σκοτεινές στιγμές.
Σε αυτό το πνεύμα, κατεβάσαμε το σχέδιο. Δημοσιεύουμε επίσης μια επιλογή από απαντήσεις στη γελοιογραφία. Και θα συνεχίσουμε να φιλοξενούμε στην ενότητα ένα ευρύ φάσμα απόψεων και προοπτικών, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που προκαλούν τους αναγνώστες. Αυτό είναι το πνεύμα της δημοσιογραφίας γνώμης, να προχωρούμε ατελώς προς μια εποικοδομητική ανταλλαγή ιδεών με κάθε δυνατή ταχύτητα, ακούγοντας και μαθαίνοντας στην πορεία.
-David Shipley, συντάκτης γνώμης
Επιστολές αναγνωστών*
*Αυτά είναι μερικά μόνο δείγματα, έχουν ληφθεί και δημοσιευθεί πολλές ακόμη.
Η γελοιογραφία του κύριου άρθρου της 8ης Νοεμβρίου έχει εκληφθεί ως βαθιά κακόβουλη και προσβλητική από σημαντικό αριθμό αναγνωστών, συμπεριλαμβανομένου και εμού.
Οι γελοιογραφίες χρησιμοποιούν φυλετικά στερεότυπα που ήταν προσβλητικά και ενοχλητικά. Η απεικόνιση των Αράβων με υπερβολικά χαρακτηριστικά και η απεικόνιση των γυναικών σε υποτιμητικούς, στερεοτυπικούς ρόλους διαιωνίζει τον ρατσισμό και την προκατάληψη λόγω φύλου, κάτι που είναι εντελώς απαράδεκτο.
Η ουσία της υπεύθυνης δημοσιογραφίας έγκειται στην ικανότητά της να δίνει φωνή σε εκείνους που μπορεί να μην έχουν, να υπερασπίζεται τη διαφάνεια και να προωθεί τον τεκμηριωμένο διάλογο. Όταν δημοσιεύεται περιεχόμενο που έρχεται σε αντίθεση με αυτές τις αρχές, εγείρονται εύλογα ερωτήματα σχετικά με τις συντακτικές διαδικασίες, την ακεραιότητα και την αξιοπιστία.
Hind Kamal, Fairfax
Δεν υπάρχει θέμα στην ενημέρωση στο οποίο η επιλογή των λέξεων να είναι τόσο δύσκολη όσο στην ενημέρωση για τη Λωρίδα της Γάζας. Γιατί η The Post δεν υποβάλλει την οπτική γλώσσα των γελοιογραφιών της στον ίδιο έλεγχο
Είμαι μελετητής της θρησκείας και των μέσων ενημέρωσης- αναγνωρίζω μια βαθιά ρατσιστική απεικόνιση του "ειδωλολάτρη" και της βάρβαρης σκληρότητάς του απέναντι στις γυναίκες και τα παιδιά όταν την ξαναβλέπω στο κύριο σκίτσο του Michael Ramirez στις 8 Νοεμβρίου. Δεν είναι σε καμία περίπτωση ενημερωτικό, χρήσιμο ή προκλητικό να βλέπουμε αυτή τη σύγκρουση μέσα από τα γυαλιά των αποικιοκρατών του 19ου αιώνα.
Suzanne van Geuns, Princeton, N.J.
Η συγγραφέας είναι μεταδιδακτορική ερευνήτρια στο Κέντρο Πολιτισμού, Κοινωνίας και Θρησκείας του Πανεπιστημίου του Πρίνστον.
Το κύριο σκίτσο του Michael Ramirez στις 8 Νοεμβρίου απεικόνιζε έναν εκπρόσωπο της Χαμάς να δένει πάνω του γυναίκες και παιδιά για να τα χρησιμοποιήσει ως ανθρώπινες ασπίδες και στη συνέχεια να κατηγορεί το Ισραήλ για το θάνατό τους. Αν και κανείς δεν αμφισβητεί ότι η Χαμάς κρύβεται σε περιοχές με άμαχο πληθυσμό για να αποφύγει τον ισραηλινό στρατό, η γελοιογραφία αυτή ισοδυναμεί με μια προσπάθεια να δικαιολογήσει τα ισραηλινά εγκλήματα πολέμου.
Κάθε μεγάλη οργάνωση ανθρωπίνων δικαιωμάτων έχει κατηγορήσει το Ισραήλ ότι διαπράττει εγκλήματα πολέμου με τις μαζικές και αδιάκριτες εκστρατείες βομβαρδισμού αμάχων περιοχών. Έτσι, χιλιάδες Παλαιστίνια παιδιά σκοτώνονται, όχι επειδή το Ισραήλ κάνει μια στοχευμένη προσπάθεια να σκοτώσει τη Χαμάς και αποτυγχάνει, αλλά επειδή το Ισραήλ δεν κάνει καμία ουσιαστική προσπάθεια να γλιτώσει τους αμάχους.
Ο ισραηλινός στρατός έχει επίσης καταγεγραμμένο ιστορικό χρήσης Παλαιστινίων αμάχων ως ανθρώπινες ασπίδες και έχει διαμαρτυρηθεί για την απαγόρευση της πρακτικής αυτής από το Ανώτατο Δικαστήριο του Ισραήλ το 2005. Ακόμη και μετά την απαγόρευση, ο ισραηλινός στρατός εξακολουθεί να χρησιμοποιεί περιστασιακά παλαιστινιακά παιδιά ως ανθρώπινες ασπίδες.
Υπό το πρίσμα όλων αυτών, η επίρριψη των θανάτων Παλαιστινίων αμάχων στα πόδια της Χαμάς αντί των ανθρώπων που πραγματικά τους σκοτώνουν είναι μια χονδροειδής παραποίηση της κατάστασης.
Omar Baddar, Ουάσιγκτον
Το σκίτσο του Michael Ramirez στις 8 Νοεμβρίου στο κύριο άρθρο που απεικόνιζε ομήρους της Χαμάς με τον χαρακτήρα της Χαμάς να καταδικάζει τις ισραηλινές επιθέσεις εναντίον αμάχων ήταν γεμάτο προκατάληψη και προκατάληψη.
Μήπως το μήνυμα ήθελε να πει ότι το Ισραήλ δικαιολογείται να βομβαρδίζει αμάχους Και μήπως η παλαιστινιακή σημαία στη μία πλευρά του σκίτσου έχει σκοπό να συγχέει τη Χαμάς με όλους τους Παλαιστίνιους Και μήπως η φωτογραφία φόντου - στην άλλη πλευρά του σκίτσου, του Θόλου του Βράχου, έχει σκοπό να συγχέει την ιδεολογία της Χαμάς με το Ισλάμ Ο Ramirez όφειλε να έχει σκεφτεί αυτά τα στοιχεία της γελοιογραφίας. Είναι προσβλητικά όχι μόνο για τους μουσουλμάνους, αλλά και για μένα και για όλες τις Παλαιστίνιες χριστιανικές αδελφές και αδελφούς μου.
Philip Farah, Βιέννη
Ο συγγραφέας είναι συνιδρυτής και μέλος του διοικητικού συμβουλίου της Παλαιστινιακής Χριστιανικής Συμμαχίας για την Ειρήνη.
Όπως επισημαίνει το The Print, αυτή δεν είναι η πρώτη φορά που ο Ramirez εκνευρίζει το προσωπικό αυτόν τον μήνα με το έργο του.
Σε μια γελοιογραφία, που δημοσιεύθηκε στις 3 Νοεμβρίου στην εφημερίδα Las Vegas Review-Journal, επιτέθηκε στο κίνημα Black Lives Matter στις Ηνωμένες Πολιτείες που διαμαρτύρεται για τον θάνατο του Αφροαμερικανού Τζορτζ Φλόιντ από αστυνομικούς. Στο σκίτσο του, ο Ramirez απεικόνιζε μια μαύρη γυναίκα με μπλουζάκι του Black Lives Matter, η οποία κρατούσε μια πινακίδα που έγραφε "Terrorist Lives Matter" και "Blame Israel. Υποστηρίξτε τη Χαμάς".
Χιούμορ σε μπελάδες, συλλογή περιπτώσεων (III)
Περιπτώσεις γελοιογράφων που αντιμετώπισαν προβλήματα κάποιας σημασίας εξαιτίας των γελοιογραφιών ή των σατιρικών εικονογραφήσεών τους. Υπάρχουν επίσης κάποιες ιστορίες άλλων ανθρώπων που, χωρίς να είναι σκιτσογράφοι, έμπλεξαν σε προβλήματα επειδή τις μοιράστηκαν.
