TR: "Hoe durft Israël burgers aan te vallen..." Michael Ramirez cartoon gepubliceerd op 8 november.
Er is nog een andere oorlog gaande in redactionele cartoons, een oorlog die botsingen uitlokt om wat zij het "verhaal" noemen te domineren en waarin vele veldslagen worden uitgevochten, ook al kennen we er maar een paar van.
Als in oktober het Britse dagblad The Guardian vermijdt om een cartoon met Netanyahu te publiceren en uiteindelijk zijn cartoonist ontslaat, en kort daarna het Amerikaanse dagblad The Aspen Times zich bij zijn lezers verontschuldigt voor het publiceren van deze cartoon van zijn cartoonist, dan is het nu de Washington Post die een cartoon van Michael Ramírez (1961) met de titel "Human Shields" terugtrekt en zich verontschuldigt.
De opinieredacteur van de Washington Post heeft naar aanleiding van de klachtenbrieven van lezers die de cartoon racistisch en denigrerend noemden, een briefje gepubliceerd waarin hij "spijt" betuigt dat hij de cartoon van Michael Ramirez, winnaar van twee Pulitzerprijzen, waarin werd gewezen op het gebruik van menselijke schilden door Hamas, heeft goedgekeurd.
Noot van de redactie: Als redacteur van de opinierubriek ben ik verantwoordelijk voor wat er op de pagina's en schermen verschijnt. De sectie is afhankelijk van mijn oordeel. Een cartoon die we publiceerden van Michael Ramirez over de oorlog in Gaza, een cartoon waarvan ik de publicatie goedkeurde, werd door veel lezers als racistisch gezien. Dit was niet mijn bedoeling. Ik zag de tekening als een karikatuur van een specifiek individu, de woordvoerder van Hamas die de aanvallen op ongewapende burgers in Israël bejubelde.
De reactie op de afbeelding overtuigde mij er echter van dat ik iets diepgaands en verdeelds over het hoofd had gezien, en dat betreur ik. Onze rubriek is gericht op het vinden van overeenkomsten, het begrijpen van de banden die ons samenhouden, zelfs in de donkerste tijden.
In deze geest hebben we de tekening verwijderd. We publiceren ook een selectie van reacties op de karikatuur. En we zullen de rubriek blijven openstellen voor een scala aan meningen en perspectieven, inclusief diegenen die de lezers uitdagen. Dit is de geest van opiniejournalistiek, om onvolmaakt en met de grootst mogelijke snelheid naar een constructieve uitwisseling van ideeën toe te werken, en onderweg te luisteren en te leren.
-David Shipley, Opinieredacteur
Brieven van lezers*
*Dit zijn maar een paar voorbeelden, er zijn er nog veel meer ontvangen en gepubliceerd.
De redactionele cartoon van 8 november is door een aanzienlijk aantal lezers, waaronder ikzelf, als zeer kwaadaardig en beledigend ervaren.
De karikaturen maken gebruik van raciale stereotypen die beledigend en verontrustend waren. Het afbeelden van Arabieren met overdreven gelaatstrekken en het afbeelden van vrouwen in denigrerende, stereotype rollen bestendigt racisme en gendervooroordelen, wat volstrekt onaanvaardbaar is.
De essentie van verantwoordelijke journalistiek ligt in haar vermogen om een stem te geven aan diegenen die er misschien geen hebben, om transparantie te bevorderen en om een geïnformeerde dialoog te stimuleren. Als er inhoud wordt gepubliceerd die in strijd is met deze principes, roept dit legitieme vragen op over de redactionele processen, integriteit en betrouwbaarheid.
Hind Kamal, Fairfax
Er is geen onderwerp in de verslaggeving waarbij woordkeus zo beladen is als in de verslaggeving over de Gazastrook. Waarom onderwerpt The Post de beeldtaal van haar cartoons niet aan hetzelfde nauwkeurig onderzoek?
Ik ben een geleerde op het gebied van religie en media; ik herken een diep racistische voorstelling van de "heiden" en zijn barbaarse wreedheid tegenover vrouwen en kinderen als ik die terugzie in de redactionele cartoon van Michael Ramirez van 8 november. Het is op geen enkele manier informatief, nuttig of tot nadenken stemmend om dit conflict door de bril van 19e-eeuwse kolonialisten te bekijken.
Suzanne van Geuns, Princeton, N.J.
De schrijfster is postdoctoraal onderzoeker aan het Centrum voor Cultuur, Samenleving en Religie van de Universiteit van Princeton.
De redactionele cartoon van Michael Ramirez van 8 november toonde een vertegenwoordiger van Hamas die vrouwen en kinderen aan zich vastbond om als menselijk schild te gebruiken en vervolgens Israël de schuld gaf van hun dood. Hoewel niemand betwist dat Hamas zich in burgergebieden verschuilt om het Israëlische leger te ontwijken, kwam deze cartoon neer op een poging om Israëlische oorlogsmisdaden goed te praten.
Elke grote mensenrechtenorganisatie heeft Israël beschuldigd van het plegen van oorlogsmisdaden met zijn massale en willekeurige bombardementen op burgergebieden. Dus, duizenden Palestijnse kinderen worden gedood, niet omdat Israël een gerichte poging doet om Hamas te doden en faalt, maar omdat Israël geen zinvolle poging doet om burgers te sparen.
Het Israëlische leger heeft ook een gedocumenteerde staat van dienst voor het gebruik van Palestijnse burgers als menselijk schild en heeft geprotesteerd tegen het verbod van het Israëlische Hooggerechtshof in 2005 op deze praktijk. Zelfs na het verbod gebruikte het Israëlische leger af en toe nog Palestijnse kinderen als menselijk schild.
In het licht van dit alles is het een grove verkeerde voorstelling van zaken om de dood van Palestijnse burgers aan de voeten van Hamas te leggen in plaats van aan de mensen die hen daadwerkelijk doden.
Omar Baddar, Washington
De redactionele cartoon van Michael Ramirez van 8 november die Hamas-gijzelaars afbeeldt met het Hamas-personage dat Israëlische aanvallen op burgers veroordeelt, zat vol vooroordelen en vooringenomenheid.
Is de boodschap bedoeld dat Israël het recht heeft om burgers te bombarderen? En is de Palestijnse vlag aan de ene kant van de cartoon bedoeld om Hamas met alle Palestijnen te verwarren? En is de achtergrondfoto - aan de andere kant van de cartoon, van de Rotskoepel bedoeld om de ideologie van Hamas te verwarren met de islam? Ramirez had moeten nadenken over deze elementen in de cartoon. Ze zijn niet alleen beledigend voor moslims, maar ook voor mij en al mijn Palestijnse christelijke zusters en broeders.
Philip Farah, Wenen
De schrijver is medeoprichter en bestuurslid van de Palestinian Christian Alliance for Peace.
Zoals The Print opmerkt, is dit niet de eerste keer dat Ramirez het personeel deze maand kwaad maakt met zijn werk.
In een cartoon die op 3 november in de Las Vegas Review-Journal werd gepubliceerd, viel hij de Black Lives Matter-beweging in de Verenigde Staten aan, die protesteerde tegen de dood van de Afro-Amerikaan George Floyd door toedoen van politieagenten. In zijn cartoon toonde Ramirez een zwarte vrouw in een Black Lives Matter T-shirt, die een bord vasthield met de tekst "Terrorist Lives Matter" en "Geef Israël de schuld. Steun Hamas".
Humor in de problemen, verzameling van gevallen (III)
Gevallen van cartoonisten die belangrijke problemen hebben gehad vanwege hun cartoons of satirische illustraties. Er zijn ook enkele verhalen van andere mensen die, zonder cartoonist te zijn, in de problemen zijn gekomen door het delen ervan.
